در سالهای اخیر ، سرعت تغییر دنیا چنان شتاب گرفته است که حتی دانشمندان برای ارائه ی تئوری ها ونظریه های جدید در بسیاری از موارد جا مانده اند . جامعه ، کسب و کار ، اقتصاد و بسیاری دیگر از ابعاد زندگی انسانی تغییراتی جدی داشته . مدیریت روز به روز واژه های جدیدتری را در بر میگیرد. مدیریت تغییر ، مدیریت تحول ، مدیریت توسعه ، توسعه مدیریت و...و... زمینه های متنوع و جدیدی به گرایش مختلف مدیریت اضافه شده اند : مدیریت خدمات ، مدیریت ارتباط با مشتری ، مدیریت دانش ، بازاریابی عصبی ، وب برندینگ و ....هزار و یک عنوان مختلف و گونه گون دیگر. همگام شدن با این سرعت اگرچه ضروریست اما واقعا بسیار سخت است .مخصوصا اگر بجای داشتن روشی برای پیش رفتن بخواهیم یا موجها و تبلیغات همراه شویم . هر روز موضوعی جدید مد می شود . یک روز ایزو روز دیگر ERP ، یک روز CRM یک روز ....و این ماجرا تمامی ندارد . آیا واقعا کسی که می خواهد یک مدیر موفق باشد و کسب و کاری موفق داشته باشد بدون این واژه ها و آموزه های متنوع نمی تواند کاری را پیش ببرد ؟ مطالعه ی تمام موارد جدید که ممکن نیست .چطور باید از بین این موارد انتخاب کرد ؟ به کدام یک از مطالب نیاز داریم؟ کدامش واقعا به کار ما خواهد آمد ؟ چرا بسیاری از کسانی که دوره های آموزشی بسیار خوبی را گذرانده اند هنوز آنچنان که باید نتیجه ی آن آموزه ها را در کسب و کار خود مشاهده نمی کنند ؟ چگونه است که برخی از مدیران می دانند چگونه باید تصمیم بگیرند و برخی دیگر پیوسته در تصمیم گیری های خود ناکام می مانند. آیا واقعا کارخانه ای که ایزو دارد مشکلاتش حل می شود ؟ آیا شرکتی که از نرو مارکتینگ استفاده می کند به موفقیت می رسد ؟ اگر کمی عمیق تر به خودمان و سایر مدیران نگاه کنیم ، حس میکنیم گویا این آموزه ها و دوره ها و درسها تکه های پازل هستند که آنچنان که باید بهم متصل نیستند و این عدم اتصال است که باعث می شود هیچ کدام نتوانند بخوبی کارکرد واقعی خود را داشته باشند .اجزایی که بدون توجه به کل جمع آوری شده اند . ما نیاز داریم این اجزا و این تکه ها را کنارهم بگذاریم و همزمان به اجزای سیستم و کل آن توجه داشته باشیم...و برای اینکار احتیاج داریم که درست اندیشیدن و داشتن رویکرد سیستمی را به عنوان یک مهارت پایه ی و حیاتی مدیریتی بیاموزیم . مهارتی که در هیچ کجای تحصیلاتمان آنرا کسب نکرده ایم . با آنکه مهارت تفکر سیستمی و همزمان فکر کردن به جز و کل یک مهارت حیاتی است . مهارتی که کمک می کند والدین بهترین بهتری باشیم .شهروندان بهتری باشیم . مدیران بهتری باشیم .... اساسی ترین چالش حاکمیت سازما نهای مدرن بیشینه ساختن توأمان "مصالح کل " و"منافع اجزای سیستم " است . و این دقیقا همان مهارتی است که اکثر ما کمتر از آنچه باید به آن پرداخته ایم ... رویکرد سیستمی به ما کمک می کند تا همزمان ببینیم . کوتاه مدت و بلند مدت . دور و نزدیک . جز و کل . و تنها با آموختن این مهارت کلیدی است که می توانیم در دنیایی پر از تغییر و تلاطم انتخاب هایی بهتر داشته باشیم ... ویلیام جیمز می گوید : بزرگترین کشف نسل امروز این است که انسان می تواند با تغییر ذهنیت خود،زندگی خود را تغییر دهد.
